аднапляме́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аднапляме́нніца | аднапляме́нніцы | |
| аднапляме́нніцы | аднапляме́нніц | |
| аднапляме́нніцы | аднапляме́нніцам | |
| аднапляме́нніцу | аднапляме́нніц | |
| аднапляме́нніцай аднапляме́нніцаю |
аднапляме́нніцамі | |
| аднапляме́нніцы | аднапляме́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)