аднапляме́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднапляме́ннік аднапляме́ннікі
Р. аднапляме́нніка аднапляме́ннікаў
Д. аднапляме́нніку аднапляме́ннікам
В. аднапляме́нніка аднапляме́ннікаў
Т. аднапляме́ннікам аднапляме́ннікамі
М. аднапляме́нніку аднапляме́нніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)