аднапала́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| аднапала́тнік | аднапала́тнікі | |
| аднапала́тніка | аднапала́тнікаў | |
| аднапала́тніку | аднапала́тнікам | |
| аднапала́тніка | аднапала́тнікаў | |
| аднапала́тнікам | аднапала́тнікамі | |
| аднапала́тніку | аднапала́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)