адналю́бка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. адналю́бка адналю́бкі
Р. адналю́бкі адналю́бак
Д. адналю́бцы адналю́бкам
В. адналю́бку адналю́бак
Т. адналю́бкай
адналю́бкаю		 адналю́бкамі
М. адналю́бцы адналю́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)