адналю́б

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адналю́б адналю́бы
Р. адналю́ба адналю́баў
Д. адналю́бу адналю́бам
В. адналю́ба адналю́баў
Т. адналю́бам адналю́бамі
М. адналю́бе адналю́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)