аднаку́рснік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаку́рснік аднаку́рснікі
Р. аднаку́рсніка аднаку́рснікаў
Д. аднаку́рсніку аднаку́рснікам
В. аднаку́рсніка аднаку́рснікаў
Т. аднаку́рснікам аднаку́рснікамі
М. аднаку́рсніку аднаку́рсніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)