аднаклу́бніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднаклу́бніца аднаклу́бніцы
Р. аднаклу́бніцы аднаклу́бніц
Д. аднаклу́бніцы аднаклу́бніцам
В. аднаклу́бніцу аднаклу́бніц
Т. аднаклу́бніцай
аднаклу́бніцаю		 аднаклу́бніцамі
М. аднаклу́бніцы аднаклу́бніцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)