аднаклу́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднаклу́бнік аднаклу́бнікі
Р. аднаклу́бніка аднаклу́бнікаў
Д. аднаклу́бніку аднаклу́бнікам
В. аднаклу́бніка аднаклу́бнікаў
Т. аднаклу́бнікам аднаклу́бнікамі
М. аднаклу́бніку аднаклу́бніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)