аднака́мернік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднака́мернік аднака́мернікі
Р. аднака́мерніка аднака́мернікаў
Д. аднака́мерніку аднака́мернікам
В. аднака́мерніка аднака́мернікаў
Т. аднака́мернікам аднака́мернікамі
М. аднака́мерніку аднака́мерніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)