адназна́чна-дэтэрміні́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адназна́чна-дэтэрміні́сцкі адназна́чна-дэтэрміні́сцкая адназна́чна-дэтэрміні́сцкае адназна́чна-дэтэрміні́сцкія
Р. адназна́чна-дэтэрміні́сцкага адназна́чна-дэтэрміні́сцкай
адназна́чна-дэтэрміні́сцкае		 адназна́чна-дэтэрміні́сцкага адназна́чна-дэтэрміні́сцкіх
Д. адназна́чна-дэтэрміні́сцкаму адназна́чна-дэтэрміні́сцкай адназна́чна-дэтэрміні́сцкаму адназна́чна-дэтэрміні́сцкім
В. адназна́чна-дэтэрміні́сцкі (неадуш.)
адназна́чна-дэтэрміні́сцкага (адуш.)		 адназна́чна-дэтэрміні́сцкую адназна́чна-дэтэрміні́сцкае адназна́чна-дэтэрміні́сцкія (неадуш.)
адназна́чна-дэтэрміні́сцкіх (адуш.)
Т. адназна́чна-дэтэрміні́сцкім адназна́чна-дэтэрміні́сцкай
адназна́чна-дэтэрміні́сцкаю		 адназна́чна-дэтэрміні́сцкім адназна́чна-дэтэрміні́сцкімі
М. адназна́чна-дэтэрміні́сцкім адназна́чна-дэтэрміні́сцкай адназна́чна-дэтэрміні́сцкім адназна́чна-дэтэрміні́сцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)