аднажэ́нец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аднажэ́нец | аднажэ́нцы | |
аднажэ́нца | аднажэ́нцаў | |
аднажэ́нцу | аднажэ́нцам | |
аднажэ́нца | аднажэ́нцаў | |
аднажэ́нцам | аднажэ́нцамі | |
аднажэ́нцу | аднажэ́нцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)