аднадзё́нка

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднадзё́нка аднадзё́нкі
Р. аднадзё́нкі аднадзё́нак
Д. аднадзё́нцы аднадзё́нкам
В. аднадзё́нку аднадзё́нак
Т. аднадзё́нкай
аднадзё́нкаю		 аднадзё́нкамі
М. аднадзё́нцы аднадзё́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)