аднагру́пніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аднагру́пніца | аднагру́пніцы | |
| аднагру́пніцы | аднагру́пніц | |
| аднагру́пніцы | аднагру́пніцам | |
| аднагру́пніцу | аднагру́пніц | |
| аднагру́пніцай аднагру́пніцаю |
аднагру́пніцамі | |
| аднагру́пніцы | аднагру́пніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)