аднагру́пнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднагру́пнік аднагру́пнікі
Р. аднагру́пніка аднагру́пнікаў
Д. аднагру́пніку аднагру́пнікам
В. аднагру́пніка аднагру́пнікаў
Т. аднагру́пнікам аднагру́пнікамі
М. аднагру́пніку аднагру́пніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)