аднаве́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аднаве́рка аднаве́ркі
Р. аднаве́ркі аднаве́рак
Д. аднаве́рцы аднаве́ркам
В. аднаве́рку аднаве́рак
Т. аднаве́ркай
аднаве́ркаю		 аднаве́ркамі
М. аднаве́рцы аднаве́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)