аднабэ́лечны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднабэ́лечны аднабэ́лечная аднабэ́лечнае аднабэ́лечныя
Р. аднабэ́лечнага аднабэ́лечнай
аднабэ́лечнае		 аднабэ́лечнага аднабэ́лечных
Д. аднабэ́лечнаму аднабэ́лечнай аднабэ́лечнаму аднабэ́лечным
В. аднабэ́лечны (неадуш.)
аднабэ́лечнага (адуш.)		 аднабэ́лечную аднабэ́лечнае аднабэ́лечныя (неадуш.)
аднабэ́лечных (адуш.)
Т. аднабэ́лечным аднабэ́лечнай
аднабэ́лечнаю		 аднабэ́лечным аднабэ́лечнымі
М. аднабэ́лечным аднабэ́лечнай аднабэ́лечным аднабэ́лечных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)