аднабо́жнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аднабо́жнік аднабо́жнікі
Р. аднабо́жніка аднабо́жнікаў
Д. аднабо́жніку аднабо́жнікам
В. аднабо́жніка аднабо́жнікаў
Т. аднабо́жнікам аднабо́жнікамі
М. аднабо́жніку аднабо́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)