аднаако́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аднаако́нны аднаако́нная аднаако́ннае аднаако́нныя
Р. аднаако́ннага аднаако́ннай
аднаако́ннае		 аднаако́ннага аднаако́нных
Д. аднаако́ннаму аднаако́ннай аднаако́ннаму аднаако́нным
В. аднаако́нны (неадуш.)
аднаако́ннага (адуш.)		 аднаако́нную аднаако́ннае аднаако́нныя (неадуш.)
аднаако́нных (адуш.)
Т. аднаако́нным аднаако́ннай
аднаако́ннаю		 аднаако́нным аднаако́ннымі
М. аднаако́нным аднаако́ннай аднаако́нным аднаако́нных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)