адмяце́ліць
‘пабіць, пакараць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адмяце́лю | адмяце́лім | |
| адмяце́ліш | адмяце́ліце | |
| адмяце́ліць | адмяце́ляць | |
| Прошлы час | ||
| адмяце́ліў | адмяце́лілі | |
| адмяце́ліла | ||
| адмяце́ліла | ||
| Загадны лад | ||
| адмяце́ль | адмяце́льце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адмяце́ліўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)