адмуці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
адмучу́ | адму́цім | |
адму́ціш | адму́ціце | |
адму́ціць | адму́цяць | |
Прошлы час | ||
адмуці́ў | адмуці́лі | |
адмуці́ла | ||
адмуці́ла | ||
Загадны лад | ||
адмуці́ | адмуці́це | |
Дзеепрыслоўе | ||
адмуці́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)