адму́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адму́джу адму́дзім
2-я ас. адму́дзіш адму́дзіце
3-я ас. адму́дзіць адму́дзяць
Прошлы час
м. адму́дзіў адму́дзілі
ж. адму́дзіла
н. адму́дзіла
Загадны лад
2-я ас. адму́дзь адму́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час адму́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)