адме́ннік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адме́ннік адме́ннікі
Р. адме́нніка адме́ннікаў
Д. адме́нніку адме́ннікам
В. адме́ннік адме́ннікі
Т. адме́ннікам адме́ннікамі
М. адме́нніку адме́нніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)