адмаро́жанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| адмаро́жанне | адмаро́жанні | |
| адмаро́жання | адмаро́жанняў | |
| адмаро́жанню | адмаро́жанням | |
| адмаро́жанне | адмаро́жанні | |
| адмаро́жаннем | адмаро́жаннямі | |
| адмаро́жанні | адмаро́жаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)