адлу́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адлу́п | адлу́пы | |
| адлу́пу | адлу́паў | |
| адлу́пу | адлу́пам | |
| адлу́п | адлу́пы | |
| адлу́пам | адлу́памі | |
| адлу́пе | адлу́пах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)