адкупшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адкупшчы́к | адкупшчыкі́ | |
| адкупшчыка́ | адкупшчыко́ў | |
| адкупшчыку́ | адкупшчыка́м | |
| адкупшчыка́ | адкупшчыко́ў | |
| адкупшчыко́м | адкупшчыка́мі | |
| адкупшчыку́ | адкупшчыка́х |
Іншыя варыянты: адку́пшчык.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)