адкумі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адкумлю́ся адкумі́мся
2-я ас. адкумі́шся адкуміце́ся
3-я ас. адкумі́цца адкумя́цца
Прошлы час
м. адкумі́ўся адкумі́ліся
ж. адкумі́лася
н. адкумі́лася
Загадны лад
2-я ас. адкумі́ся адкумі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час адкумі́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)