адкаране́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| адкаране́нне | |
| адкаране́ння | |
| адкаране́нню | |
| адкаране́нне | |
| адкаране́ннем | |
| адкаране́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)