адкамандзіро́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
адкамандзіро́ўванне | адкамандзіро́ўванні | |
адкамандзіро́ўвання | адкамандзіро́ўванняў | |
адкамандзіро́ўванню | адкамандзіро́ўванням | |
адкамандзіро́ўванне | адкамандзіро́ўванні | |
адкамандзіро́ўваннем | адкамандзіро́ўваннямі | |
адкамандзіро́ўванні | адкамандзіро́ўваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)