адкаламу́ціць
‘ускаламуціць, замуціць што-небудзь; унесці неспакой, беспарадак у што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| адкаламу́чу | адкаламу́цім | |
| адкаламу́ціш | адкаламу́ціце | |
| адкаламу́ціць | адкаламу́цяць | |
| Прошлы час | ||
| адкаламу́ціў | адкаламу́цілі | |
| адкаламу́ціла | ||
| адкаламу́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| адкаламу́ць | адкаламу́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адкаламу́ціўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)