адзінаўла́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзінаўла́дны адзінаўла́дная адзінаўла́днае адзінаўла́дныя
Р. адзінаўла́днага адзінаўла́днай
адзінаўла́днае		 адзінаўла́днага адзінаўла́дных
Д. адзінаўла́днаму адзінаўла́днай адзінаўла́днаму адзінаўла́дным
В. адзінаўла́дны (неадуш.)
адзінаўла́днага (адуш.)		 адзінаўла́дную адзінаўла́днае адзінаўла́дныя (неадуш.)
адзінаўла́дных (адуш.)
Т. адзінаўла́дным адзінаўла́днай
адзінаўла́днаю		 адзінаўла́дным адзінаўла́днымі
М. адзінаўла́дным адзінаўла́днай адзінаўла́дным адзінаўла́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)