адзінашчасцяда́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адзінашчасцяда́йны адзінашчасцяда́йная адзінашчасцяда́йнае адзінашчасцяда́йныя
Р. адзінашчасцяда́йнага адзінашчасцяда́йнай
адзінашчасцяда́йнае		 адзінашчасцяда́йнага адзінашчасцяда́йных
Д. адзінашчасцяда́йнаму адзінашчасцяда́йнай адзінашчасцяда́йнаму адзінашчасцяда́йным
В. адзінашчасцяда́йны (неадуш.)
адзінашчасцяда́йнага (адуш.)		 адзінашчасцяда́йную адзінашчасцяда́йнае адзінашчасцяда́йныя (неадуш.)
адзінашчасцяда́йных (адуш.)
Т. адзінашчасцяда́йным адзінашчасцяда́йнай
адзінашчасцяда́йнаю		 адзінашчасцяда́йным адзінашчасцяда́йнымі
М. адзінашчасцяда́йным адзінашчасцяда́йнай адзінашчасцяда́йным адзінашчасцяда́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)