адзна́ць
‘адчуць, усвядоміць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
адзна́ю | адзна́ем | |
адзна́еш | адзна́еце | |
адзна́е | адзна́юць | |
Прошлы час | ||
адзна́ў | адзна́лі | |
адзна́ла | ||
адзна́ла | ||
Загадны лад | ||
адзна́й | адзна́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
адзна́ўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)