адгарава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адгару́ю адгару́ем
2-я ас. адгару́еш адгару́еце
3-я ас. адгару́е адгару́юць
Прошлы час
м. адгарава́ў адгарава́лі
ж. адгарава́ла
н. адгарава́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адгарава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)