адвіху́рыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адвіху́рыць адвіху́раць
Прошлы час
м. адвіху́рыў адвіху́рылі
ж. адвіху́рыла
н. адвіху́рыла
Дзеепрыслоўе
прош. час адвіху́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)