адвіху́рыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адвіху́рыцца адвіху́рацца
Прошлы час
м. адвіху́рыўся адвіху́рыліся
ж. адвіху́рылася
н. адвіху́рылася
Дзеепрыслоўе
прош. час адвіху́рыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)