адвіхну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адвіхну́ адвіхнё́м
2-я ас. адвіхне́ш адвіхняце́
3-я ас. адвіхне́ адвіхну́ць
Прошлы час
м. адвіхну́ў адвіхну́лі
ж. адвіхну́ла
н. адвіхну́ла
Загадны лад
2-я ас. адвіхні́ адвіхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адвіхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)