адвільну́ць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адвільну́ адвільнё́м
2-я ас. адвільне́ш адвільняце́
3-я ас. адвільне́ адвільну́ць
Прошлы час
м. адвільну́ў адвільну́лі
ж. адвільну́ла
н. адвільну́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час адвільну́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)