адвяза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адвяжу́ адвя́жам
2-я ас. адвя́жаш адвя́жаце
3-я ас. адвя́жа адвя́жуць
Прошлы час
м. адвяза́ў адвяза́лі
ж. адвяза́ла
н. адвяза́ла
Загадны лад
2-я ас. адвяжы́ адвяжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адвяза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)