адве́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адве́днік | адве́днікі | |
| адве́дніка | адве́днікаў | |
| адве́дніку | адве́днікам | |
| адве́дніка | адве́днікаў | |
| адве́днікам | адве́днікамі | |
| адве́дніку | адве́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)