адвандрава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адвандру́ю адвандру́ем
2-я ас. адвандру́еш адвандру́еце
3-я ас. адвандру́е адвандру́юць
Прошлы час
м. адвандрава́ў адвандрава́лі
ж. адвандрава́ла
н. адвандрава́ла
Загадны лад
2-я ас. адвандру́й адвандру́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час адвандрава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)