адбуя́ніць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбуя́ню адбуя́нім
2-я ас. адбуя́ніш адбуя́ніце
3-я ас. адбуя́ніць адбуя́няць
Прошлы час
м. адбуя́ніў адбуя́нілі
ж. адбуя́ніла
н. адбуя́ніла
Загадны лад
2-я ас. адбуя́нь адбуя́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбуя́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)