адбу́хаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбу́хаю адбу́хаем
2-я ас. адбу́хаеш адбу́хаеце
3-я ас. адбу́хае адбу́хаюць
Прошлы час
м. адбу́хаў адбу́халі
ж. адбу́хала
н. адбу́хала
Загадны лад
2-я ас. адбу́хай адбу́хайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбу́хаўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)