адблішча́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адблішчы́ць адблішча́ць
Прошлы час
м. адблішча́ў адблішча́лі
ж. адблішча́ла
н. адблішча́ла

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)