адбе́гаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адбе́гаю адбе́гаем
2-я ас. адбе́гаеш адбе́гаеце
3-я ас. адбе́гае адбе́гаюць
Прошлы час
м. адбе́гаў адбе́галі
ж. адбе́гала
н. адбе́гала
Загадны лад
2-я ас. адбе́гай адбе́гайце
Дзеепрыслоўе
прош. час адбе́гаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)