адатру́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| адатру́та | адатру́ты | |
| адатру́ты | адатру́т | |
| адатру́це | адатру́там | |
| адатру́ту | адатру́ты | |
| адатру́тай адатру́таю |
адатру́тамі | |
| адатру́це | адатру́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)