агі́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| агі́днік | агі́днікі | |
| агі́дніка | агі́днікаў | |
| агі́дніку | агі́днікам | |
| агі́дніка | агі́днікаў | |
| агі́днікам | агі́днікамі | |
| агі́дніку | агі́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)