агульнатэрапеўты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агульнатэрапеўты́чны агульнатэрапеўты́чная агульнатэрапеўты́чнае агульнатэрапеўты́чныя
Р. агульнатэрапеўты́чнага агульнатэрапеўты́чнай
агульнатэрапеўты́чнае		 агульнатэрапеўты́чнага агульнатэрапеўты́чных
Д. агульнатэрапеўты́чнаму агульнатэрапеўты́чнай агульнатэрапеўты́чнаму агульнатэрапеўты́чным
В. агульнатэрапеўты́чны (неадуш.)
агульнатэрапеўты́чнага (адуш.)		 агульнатэрапеўты́чную агульнатэрапеўты́чнае агульнатэрапеўты́чныя (неадуш.)
агульнатэрапеўты́чных (адуш.)
Т. агульнатэрапеўты́чным агульнатэрапеўты́чнай
агульнатэрапеўты́чнаю		 агульнатэрапеўты́чным агульнатэрапеўты́чнымі
М. агульнатэрапеўты́чным агульнатэрапеўты́чнай агульнатэрапеўты́чным агульнатэрапеўты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)