агульнакама́ндны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агульнакама́ндны агульнакама́ндная агульнакама́нднае агульнакама́ндныя
Р. агульнакама́нднага агульнакама́нднай
агульнакама́нднае		 агульнакама́нднага агульнакама́ндных
Д. агульнакама́нднаму агульнакама́нднай агульнакама́нднаму агульнакама́ндным
В. агульнакама́ндны (неадуш.)
агульнакама́нднага (адуш.)		 агульнакама́ндную агульнакама́нднае агульнакама́ндныя (неадуш.)
агульнакама́ндных (адуш.)
Т. агульнакама́ндным агульнакама́нднай
агульнакама́нднаю		 агульнакама́ндным агульнакама́нднымі
М. агульнакама́ндным агульнакама́нднай агульнакама́ндным агульнакама́ндных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)