агульнавытво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агульнавытво́рчы агульнавытво́рчая агульнавытво́рчае агульнавытво́рчыя
Р. агульнавытво́рчага агульнавытво́рчай
агульнавытво́рчае		 агульнавытво́рчага агульнавытво́рчых
Д. агульнавытво́рчаму агульнавытво́рчай агульнавытво́рчаму агульнавытво́рчым
В. агульнавытво́рчы (неадуш.)
агульнавытво́рчага (адуш.)		 агульнавытво́рчую агульнавытво́рчае агульнавытво́рчыя (неадуш.)
агульнавытво́рчых (адуш.)
Т. агульнавытво́рчым агульнавытво́рчай
агульнавытво́рчаю		 агульнавытво́рчым агульнавытво́рчымі
М. агульнавытво́рчым агульнавытво́рчай агульнавытво́рчым агульнавытво́рчых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)