агу́канніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| агу́канніца | агу́канніцы | |
| агу́канніцы | агу́канніц | |
| агу́канніцы | агу́канніцам | |
| агу́канніцу | агу́канніц | |
| агу́канніцай агу́канніцаю |
агу́канніцамі | |
| агу́канніцы | агу́канніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)